IDEA
PËR UNIONIN E KOSOVËS DHE SHQIPËRISË KA MBËSHTETJE
TË GJËRË
Shkruan:
Bardh DEMA
Ditë
më parë mediave shqiptare iu shpërnda një kumtesë
e Lëvizjes Popullore të Kosovës, subjektit më
të vjetër e më të efektshëm politik të
vendit, përmes së cilës shpërfaqet qëndrimi
lidhur me preambulën e dokumentit për krijimin e shtetit
të përbashkët të Serbisë dhe Malit të
Zi.
Në kumtesë, ndër të tjera thuhet:
"… Parlamentet e Serbisë dhe të Malit të
Zi, po shpejtojnë të aprovojnë Kartën e Unionit
të këtyre dy shteteve në të cilën Kosova,
si gjithnjë pa e pyetur fare, përdhunshëm, trajtohet
si pjesë e Serbisë.
E
vetëdijshme se këto pazarlleqe në kurriz të
Kosovës janë shumë të rrezikshme, Kryesia e
LPK-së, duke u mbështetur në Programin dhe Statutin
e LPK-së të vitit 2000, (faqe 11), ku në mes tjerash
parashihet (cit): " ...pavarësinë e Kosovës,
zgjidhjen e çështjes Kombëtare dhe bashkimin në
një shtet konform të drejtës së vetvendosjen
kombëtare si parim themelor i Kartës së OKB-së
", në mbledhjen e mbajtur më datën 13.12. 2002,
mori vendim që të autorizoj deputetin Hasan Meta, që
në seancën e radhës të Kuvendit të Kosovës,
të kërkoj futjen në procedurë të miratimit
të një Amandamenti kushtetues për krijimin e Unionit
Kosovë-Shqipëri. E njejta kërkesë, t'i drejtohet
edhe
Kuvendit të Shqipërisë… "
Kjo
Kumtesë dhe Propozimi në aneks janë përgjigjja
më e mirë që shqiptarët do të duhej t'ia
japin përpjekjeve të Serbisë dhe të atyre që
e mbështesin atë për ta mbajtur Kosovën si pjesë
të sajën.
Në fakt përballë kërcënimeve dhe përpjekjeve
të tilla të hapura të Serbisë kjo do të
ishte kundërpërgjigjja më e efektshme ndaj të
dy palëve: Beogradit dhe Brukselit. Dhe është për
t'u çuditur se pse udhëheqja e Kosovës nuk i është
drejtuar deri tash drejtpërdrejt z. Havier Solana, kumbarës
së unionit të ardhshëm serbomalazez me një parashtresë
dhe ta paralajmërojë se në qoftë se Brukseli
lejon që në dokumentet e këtij unioni të prejudikohet
statusi i Kosovës, atëherë Unioni i Kosovës
me Shqipërinë do të jetë i pashmangshëm.
Nëse kjo nuk është bërë deri tash, duhet
bërë menjëherë, sepse mungesa e reagimeve me
kohë e udhëheqjes së Kosovës po ka pasoja të
rënda. Ta përkujtojme vetëm një:
Më 22 shkurt 2001, në Shkup mbahej Samiti i vendeve Ballkanike.
Në këtë samit kishte dhe shqiptarë dhe samiti
kishte për qëllim forcimin e paqes, sigurisë dhe
bashkëpunimit në Evropën Juglindore. Po në këtë
samit Koshtunica dhe Trajkovski kishin vendosur të nënshkruanin
marrëveshjen për kufinjt që do të bëhet
një casus belli për shpërthimin e luftës në
Maqedoni.
Ato ditë askush nga shqiptarët nuk reagoi. Si gjithnjë
nuk reagoi Tirana, nuk reagoi as Tetova, e për më keq
nuk reagoi as Prishtina, edhe pse kjo marrëveshje e lente Kosovën
pa 25 km katrorë territor! Pa përmendur këtu problemin
e mprehtë pronësor etj., etj.
Lexuesi i vëmendshëm, besoj nuk ka harruar reagimet e
bujshme në Prishtinë, por një vit pasi Shkupi dhe
Beogradi kishin kryer punën lidhur me këtë çështje.
Kështu që reagimet e Kosovës dukeshin si kofini pas
të vjelave.
Vonesë e ngjashme u bë edhe me dokumentin themeltar të
Unionit srbo-malazez. Sepse Preambula me gjithë dokumentin
themeltar, në formë projekti ka qenë publike, të
paktën prej një vit e sa. Por askush në Kosovë
nuk ka reaguar derisa ai nuk është aprovuar. E Kosova
po bëhet një vit që ka edhe parlament, edhe qeveri,
edhe president. Dhe këto institucione kanë bërë
zhurmë e kanë çuar pluhur vetëm pasi Preambula
ishte bërë akt i kryer.
Në Kosovë do të duhej të ketë institucione
apo, të paktën, ndonjë individ në to, që
të përcjellë deklarata, siç ishte kjo e Miroljub
Labusit, personalitet kyq në Beograd që dha me rastin
e Viti të Ri:
"Njëri prej shkaqeve kryesore pse ne, në Beograd
kemi pranuar një model aq të komplikuar të bashkësisë
shtetërore, është se në këtë mënyrë
ne kemi blerë tri vjet kohë që të përpiqemi
ta zgjidhim çështjen e Kosovës… Ai vlerësoi
se bashkësia ndërkombëtare gjithnjë e më
tepër po shkon kah ajo që Kosovën ta trajtojë
ndaras, prandaj ka mbetur shumë pak kohë që në
mënyrë diplomatike të ndalet ky vijim dhe Kosova
të mbetet në një formë brenda kësaj bashkësie
shtetërore…"
Për t'i dal në udhë këtyre përpjekjeve
a nuk është e domosdoshme që institucionet e Kosovës
ta nxjerrin propozimin e Lëvizjes Popullore të Kosovës
si atu të pashmangshëm?
Aq më tepër kur kjo ide ka mbështetje të gjerë.
Aneksi:
Lëvizja
Popullore e Kosovës
Aktash II nr. 56
Prishtinë
PROPOZIM
KUVENDIT
TE KOSOVES
KUVENDIT TE SHQIPERISE
Duke pasur parasysh :
-Se
Jugosllavia e njohur ndërkombtarisht më nuk ekziston ;
-Se
Unioni në krijim e sipër, Serbi - Mal i Zi ka përfshirë
Kosovën në Projektkushtetutën e këtij Unioni
dhunshëm, arbitrarisht e tinëzisht ;
-Se
ky presedan është vazhdim i konfliktit dhe i agresionit
kunder Kosoves nga ana e Serbise por edhe e Malit të Zi dhe
eshte i papranueshëm për Kosovën ;
-Se
në Kosovë jeton vetëm një pakicë serbe
historikisht kolonizator që popullatës shumicë deshiron
t'ia imponojë vullnetin e saj per te ardhmen e vendit;
-Se
shumica e popullit jemi shqiptarë autokton që e ndiejmë
veten të rrezikuar nga lidhja në formë të re
të Kosovës me okupatorin - Serbinë ;
-Kërkojmë
që Kuvendi i Kosovës, në seancat e ardhshme të
përgatis dhe aprovojë një Amandament kushtetues per
krijimin e Unionit Shqipëri-Kosove. E njëjta gjë
kërkohet edhe nga Kuvendi i Shqipërisë.
-Pasi
që Kosova detyrimisht u dashka të jetë e lidhur me
dikend, atëherë ajo duhet të jetë e lidhur me
trungun e vet - Shqipërinë nga e cila është
ndarë padrejtësisht në vitin 1913.
-Kerkojme
gjithashtu, që të vazhdoj mandati i OKB-së dhe i
KFOR-it në Kosovë, me qëllim që të ndihmojnë
në zgjidhjen e konfliktit shqiptaro-serb.
Prishtinë,
25 dhjetor 2002
LEVIZJA POPULLORE E KOSOVES
|