Nga shtypi shqiptar
Çelen fondet, njerëzit në
radhë për të shitur gjak
(c) Gazeta Shqiptare
Shkruan: Odeta
HALILI
E
bëri sakaq hesapin, me të palosur kartmonedhat. Do të
marrë po kaq pas tre muajsh. "Do Zoti e ngrenë çmimin!"
Ka 20 vjet që e firmos këtë bordero, por duke numëruar
lloj-lloj shumash në të. "Varet, si ka lëvizur
çmimi i gjakut në gjithë këta vjet",
shpjegon M.G, 50 vjeç nga Kamza, pasi trokëllin mbi
tryezë bakshishin 20 lekësh.
Shpërndarsëja e parave vijon me tjetrin, ndërsa 20
lekëshja që vihet mbi 3.400 lekë-kartmonedha (3420
lekë është vlera e një qeske 400 gramëshe)
hiqet e rikthehet sërish mbi tryezën e ekonomistes.
Ata, 50 veta pas dere, kanë një muaj që piqen përditë
me sho-shoqin. Dje u çelën ato të shkreta fonde
e "shitësit" e gjakut u gdhinë në pikë
të mëngjesit në Laprakë. "E po shyqyr",
pëshpëritën më nevojtarët, ata, të
cilët s'kishin sy e faqe të hidhnin çap në
dyqanin e lagjes, e kishin shkruar fort shpesh emrin në listat
e borxheve. Më në fund do shlyenin një pjesë
të ushqimeve, pasi kishin shitur "ushqimin" e organizmit.
Nuk u pëlqen të identifikohen. Mendojnë se nuk është
për t'u përmendur aq më pak për t'u lavdëruar
kjo sakrifica e tyre.
"Ç'të bëj, shfryn një mesogrua, e
tëra në të zeza, nuk më del 5 mijë lekëshja
e pensionit të burrit. Jam e detyruar, një herë
në tre muaj vij këtu", ajo fërkon lëkurën
mbi damarin e shpuar. Ndonjëherë s'pret puna të
plotësohet standarti: "3 muaj".
Gruaja vjen pas dy muajsh, dy muaj e gjysëm, u lutet doktoreshave.
Ajo është e shëndetshme, mund të dhurojë
edhe para afatit. "Vinim të dy me tim shoq vite më
parë, sot vij vetëm". Pensioni që i është
lidhur pas vdekjes së burrit janë të ardhurat e
vetme, për të dhe tre fëmijët, më e madhja
syresh, vajzë rreth të 17-ave. Gruaja tjetër është
e divorcuar, ka vetëm një djalë. Edhe ajo i numëron
për çdo herë ditët që e ndajnë
nga shitja e radhës.
"Burrat janë më të privilegjuar, vijnë
më shpesh, neve edhe na kthejnë mbrapsht ndonjëherë".
Megjithatë, e divorcuara, 35 vjeç grua e kujton fort
mirë, një episod, nja 6 muaj të shkuar. Një
burri i kishte rënë të fikët me të bërë
analizat paraprake.
"Siç duket, ishte i pamësuar me këtë
punë e e zuri gjaku", shpjegon gruaja. Një burrë
tjetër u lutej infermiereve, ndërkohë. Dukej i
dobët dhe infermieret mëdysheshin ta ulnin në shtrat
për t'i vënë serumin. Ai vazhdonte të ngulte
këmbë, "po më merrni gjak ju lutem, do ju
lë 5 mijë lekë". Tutje mbi tryezën e
ekonomistes, 20 lekëshja e bakshishit bënte "tutje-tëhu"-në
e radhës. Ishte e 50 herë që vihej e hiqej mbi
kartmonedha.
Marrë nga "Gazeta shqiptare"