Një
"First Lady" ndryshe
Zgjedhja e Terezës
Nëse
zgjidhet si president si John Forbes Kerry do të vijë
në Shtëpinë e Bardhë me një grua krejt
të veçantë. Teresa Heinz Kerry është
më e pasur dhe më e vjetër se bashkëshorti.
Ka njerëz që thonë, se ajo është edhe më
e zgjuar, më dinamike dhe më e fortë se ai. Shtrohet
pyetja: A mund t’a përballojë Amerika një grua
të tillë ?
Dëshira e John Kerry-it është që Amerika të
bëhet e fortë në drejtimin e tij. Ai është
për një Amerikë më tolerante dhe më të
zgjuar. Jo kaq shumë ideologjike dhe jo të pakujdesshme.
Por gjithmonë të fortë.
Michael Dukakis, para shumë vjetëve dhe Al Gore, jo para
shumë kohëve, gjatë fushatave të tyre elektorale
jane quajtur « të butë ».
Butësia ka gjithmone pasoja, pasi një person « i
butë » nuk bëhet president.
Prandaj dhe John Kerry gjatë fjalimit të tij qëndron
si gjithmonë me këmbë të hapura, vetëm
me këmishë, me një grusht të mbledhur dhe në
dorën tjetër mban fortë mikrofonin. Shfaqet ai kështu
në teatrin e Roxy-it në Buckhead, përpara të
pasurve të Atlantës veriore. Të njëjtin qëndrim
kishte ai dhe disa ditë më vonë përpara të
varfërve të Clevelands-it lindor, duke thirrur: Ne jemi
një vend i fortë. Ne do të qeverisim. Nëse Z.
Bush do të flasi për sigurinë nacionale unë
kam tre fjalë për t`i thëne: « Bring it on
».
Dhe njerëzit filluan të thërisnin këndoni me
ne këto tre fjalë.
Kështu duket sikur po funksionon për 60-vjeçarin
John Kerry. Megjithatë një pyetje duhet berë: Është
gruaja e tij një ndihmë në fushatën elektorale
të këtij vendi?
Teresa Heinz Kerry, 65 vjeç, është duke zbritur
ngadalë nga një mikrobus. Ajo ka shumë medalione
në varset e shumta te saj. E veshur me një xhaketë
kafe dhe syze te mëdhaja dielli, me flokë të lyer
ngjyrë bakri në kafe, me një pulovër të
verdhë, por këtë herë pa ndonjë shall kashmiri,
ajo mbërrin në një nga takimet zgjedhore të
bashkëshortit.
Teresa Heinz Kerry vjen për të siguruar përkrahjen
e emigrantëve, prandaj dhe fjalimet e saj për cështjet
që lidhen me emigrantët, për lirinë dhe për
ëndërrat e tyre. Ajo thotë se Amerika nuk duhet t`i
harrojë fëmijët e saj dhe se Amerika ka shumë
për të mësuar prej tyre. Shpeshherë ajo thotë:
"Ky vend është një fëmijë, megjithëse
është 227 vjeçar. Është një fëmijë
i mrekullushëm, por sërish një fëmijë".
Ky vend që mundi të kapte Saddam Hussein, ky vend që
ka fituar dy luftëra botërore, ky vend, i cili do që
të qeverisi botën është "një fëmijë"
?
A është ky gabim? Natyrisht që po, sidomos për
dëgjusit që mendojnë ose që kuptojnë. Ajo
ç`ka donte të thoshte bashkëshortja e senatorit
nga Masacuseti, që synon të bëhet president ishte
që Shtetet e Bashkuara janë më të reja si shtete,
në krahasim, për shembull me Francën, prandaj dhe
disa tradita nuk mund të kuptohen njësoj. Teresa Heinz
Kerry i dallon këto gjëra, pasi është lindur
në Mozambik. Ajo është bijë e një mjeku
portugez dhe ka bëre universitetin në Afrikën e Jugut
dhe Gjenevë. Flet pesë gjuhë dhe ka përkthyer
për Kombet e Bashkuara. Ajo është një njohëse
e mirë e botës. Dhe prandaj ajo vlervson se sjellja e
Shteteve të Bashkuara ndonjëherë është
e pa pjekur.
Teresa Heinz Kerry foli rreth njëzet minuta në takimin
zgjedhor në Pico Hause në Los Angelos. Ajo flet me zë
shumë të ulët, ka akcent dhe do të jetë
emigrantja e parë si First Lady. Por kjo nuk është
se i intereson shumë. Teresa vetë thotë: «Unë
dëshiroj, që së shpejti të ketë një
First Man në Shtëpinë e Bardhë».
Ajo qesh kur flet për projektin që e ka shumë për
zemër: «Dy për Kater». Sipas ketij projekti
të rinjtë që nuk kanë të ardhura të
kenë mundësi për marrjen e një ndihme dy vjeçare
dhe kështu të studiojnë në universitetin më
të afërt për katër vjetë, pa paguar taksa
shkollore.
Gjatë fjalimit të saj ajo flet për cinizmin e administratës
së Presidentit Bush, si një armë vdekjeprurëse
për demokracinë. Ajo thotë se shpreson që SHBA-të
të bëhen shumë tolerante dhe të mënçura,
që të pranojnë Zonjën e Parë ashtu siç
është.
Do të ishte shumë e veçantë, nëse me
të vërtetë do të ndodhtë një gjë
e tillë, pasi me Teresa Heinz Kerry do të ndryshojë
imazhi i Zonjës së Parë. Ajo do të jetë
e drejtëpërdrejtë dhe shumë internacionale.
Kur ajo punonte si përkthyese dhe bënte studimet në
Gjenevë takoi John Heinz, i cili ishte djali i një prodhusi
supe dhe keçapi. Më vonë ata u martuan, ajo mori
pashaportën amerikane dhe kanë tre djem.
Ajo është më e pasur se John Kerry, më e vjetër
se ai dhe nga disa zëra dashakeqës republikan ajo është
më dinamike, më e zgjuar dhe më e fortë, natyrisht
dhe përkundrejt bashkëshortit të vetë. Edhe
John Kerry e pohon faktin që ka mësuar shumë gjëra
nga ajo. Më përpara ai ka qenë « joflexibël
» kurse ajo « spontane » cfarë e ka pranuar
dhe e përditshmja amerikane « New York Times ».
Teresa Heinz Kerry thotë gjithashtu që edhe ajo ka mësuar
nga John Kerry: të qeshë dhe të dashurojë përsëri.
Nëse dikush do t`i kishte vëzhguar, do të kuptonte
mbi të gjitha që të dy sillen të qetë dhe
shumë të rritur. Ata kanë kaluar shumë pengesa,
por vazhdojnë përsëri dhe e kanë gjetur veten.
Tani kanë një projekt të përbashkët. Ata
janë një skuadër.
Si vajzë e një mjeku ajo ka një pasion; mjeksinë
alternative dhe veçanërisht Tai- Chi. Ka qenë pikërisht
ajo që përmes këtyre metodave të konstatonte
e para kancerin në prostat të bashkëshortit, atëherë
kur mjekët nuk mund të kuptonin ende asgjë. Gjatë
takimeve zgjedhore John Kerry tregon edhe për kancerin në
prostat.
Një histori e bukur e dashurisë amerikane, që synon
të zotërojë Shtëpinë e Bardhë.
|